Zelzeleler Silsilesi

O kadar uzaksın ki bana,
uzatsam elimi tutacakmışım gibi ayrılığın ince belinden sarkan kuşağından.
Zor bir sevdadır bu,
bin silsileye tecelli eder de, kalbinde bir zelzele eylemez.
Hamalı iken bu yüreğim dermanı bulunmayan zehrine,
zehrini aşkınla harmanlarken meşk eyledim,
birinin ötekinden farkının olmadığını,
Duymak, görmek, koklamak, dokunmak, artık senden ırak.
oldum say sen beni Kays, bin çöl geçsem de olmam gayrı Mecnun.
divane de derler araflık da, lakin sebebi değilsindir artık,
son sözler son nefeslerde verilir, tükenen kelimeler değil tükenen hayattır,
bu vakitten sonra ne bana Leyla gerek ne de Leyla’lar muhtaç bana.

Miskin

kalemi için yaşayan, mürekkebini oksijen bellemiş, düstursuzluk ve rahatsızlık için emek veren, yanlışlıkla yirmi birinci yüzyıla düşmüş, düşünmeye meftun biri.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir