Shlomo’dan Dünya halkına mesaj var

Merhaba, Benim adım Shlomo (rumuz).

Batı yakasında bir yerleşim yerinde yaşayan dindar bir aileden geliyorum.
20 yaşındayım ve neredeyse bir yıl önce İsrail ordusuna muharebe destek pozisyonu için askere alındım. Ben bir pasifistim ve savaş ve şiddetin ortak gerekçelerini reddediyorum. Bununla birlikte, bir yerleşimci toplumda yetiştirilme tarzım göz önüne alındığında, kendimi bir şekilde İsrail ordusunun farklı olduğuna, her şiddet kullandığında ahlaki olarak gerekçelendirilmesi gerektiğine ikna etmiştim. Ancak askere alındıktan sonra, İsrail’deki savaşların tıpkı dünyanın geri kalanı tarafından yapılan savaşlar gibi olduğunu fark ettim. “Öldürmek ya da öldürmek” bizim için bile yanlış bir ikilemdir. Çatışma savaş yoluyla, kudret yoluyla değil, bunun yerine anlayış ve empati yoluyla çözülür. Bence İsrail’in bir orduya ihtiyacı var, ama aynı zamanda bu ordu hakkında tamamen farklı bir şekilde düşünmemiz gerekiyor. Uğraştığımız şey, bedensel zarar ve ölüme neden olan, hata yapmayı göze alabileceğimiz bir şey değil. Kimin haklı kimin yanlış olduğu önemli değil. Kimin güçlü kimin zayıf olduğu önemli değil.

Önemli olan insan yaşamı ve insanların acı çekmesi ve ölmesi gerçeğidir.

Askere gitmeden önce, orduda savaş dışı bir pozisyonda hizmet edebileceğimi ve şiddetin bir parçası olamayacağımı düşündüm. Çatışmasız bir destek pozisyonunda bile, bu şiddet eylemlerini gerçekleştiren sistemi hala desteklediğimi ve dolaylı olarak savaşa ve şiddet eylemlerinin devamına katkıda bulunduğumu anlıyorum.

Zaten üç kez askerlik yapmaya devam etmeyi reddettim ve askeri üssümde tutuklu kaldım. Vicdan Nedenleriyle Muafiyet Verme Komitesine askerlik hizmetinden muafiyet vermesi için dilekçe verdim ve askerlikten muaf oluncaya kadar emirleri reddetmeye devam edeceğim. Şiddet tek bir eylem değil, bir döngüdür. Ve katılamayacağım bir şey.

Dayanışma içinde

Shlomo